κουρμπάνι

το (Μ κουρμπάνι)

νεοελλ.

1. ζώο που σφάζεται κατά την τουρκική εορτή Κουρμπάν μπαϊράμ

2. (κατ' επέκτ.) σφαχτὸ σε γάμο ή σε πανηγύρι

3. παροιμ. «γάμος δεν γίνεται χωρίς κουρμπάνι» — τα μεγάλα έργα απαιτούν θυσίες

μσν.

1. θυσία

2. θύμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. kurban «αυτό που θυσιάζεται, θύμα»].